Συνέχεια στις συνεντεύξεις και σειρά έχει ένας από τους παλαιότερους προπονητές του Κυπριακού Μπάτμιντον, ο Αντώνης Λαζάρου. Ο Λαζάρου ανήκει στο δυναμικό ενός από τα παλαιότερα σωματεία του Άλπατρος.

Ο Αντώνης δεν σταμάτησε να παίζει ποτέ Μπάτμιντον και μέχρι το 2016 κατέκτησε πρώτη θέση στο διπλό ανδρών μαζί με τον αθλητή Ηλία Νικολάου. Η κάμερα της ΚΟΜ βρήκε τον Αντώνη και του πήρε μία γρήγορη συνέντευξη.

Αντώνη, για ακόμα μία χρονιά, είσαι εδώ, μαζί μας στα γήπεδα και αφιερώνεις τον χρόνο σου στους μελλοντικούς πρωταθλητές.

Μιχάλη άρχισα να χάνω το μέτρημα πόσα χρόνια  είμαι στο άθλημα. Και επίσης πόσες ώρες αφιερώνω στο Μπάτμιντον κάθε χρόνο. Είναι πάντα μεγάλη χαρά να αφιερώνεις  χρόνο για μικρούς ή μεγάλους αθλητές, για πρωταθλητές ή για αθλητές που απλώς χαίρονται το άθλημα. Τα παιδιά είναι ότι πιο σημαντικό που έχουμε στο άθλημα γι αυτό και όλοι προσπαθούμε να τους δώσουμε γερές βάσεις για το μέλλον. Φυσικά είναι τεράστια ικανοποίηση να βγάζεις πρωταθλητές και να προπονείς κάποιους στο ψηλότερο επίπεδο.

Είσαι ο πρώτος στην ηγεσία προπονητής στο σωματείο Άλπατρος. Ένα ιστορικό σωματείο.

Το σωματείο μας είναι από το 1983 που ασχολείται με το Μπάτμιντον και ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Διαχρονικά κέρδισε πρωταθλήματα και έβγαλε πρωταθλητές. Είμαστε μια οικογένεια που περνούμε ωραία όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους κρατούν δυνατό αυτό το σωματείο, στο συμβούλιο και στους  προπονητές μας.

Ποια η συμβολή των υπόλοιπων προπονητών τόσο στις προπονήσεις αλλά και στους αγώνες;

Οι προπονητές όλοι είναι ήρωες, πραγματικοί ήρωες. Αφιερώνουν τόσο πολλή χρόνο, ειδικά Σαββατοκύριακα που αξίζουν πάρα πολλά συγχαρητήρια. Και το κάνουν από αγάπη για το άθλημα και για τους αθλητές τους. Οι σχέσεις μας είναι εξαιρετικές. Χωρίς τους προπονητές το Μπάτμιντον δεν θα ήταν σε αυτό το επίπεδο που όλοι απαλαμβάνουμε. Είναι καλό που έχουμε πλέον περισσότερους προπονητές μετά τα σεμινάρια που οργάνωσε η ΚΟΜ.

Εκτός και από προπονητής είσαι και διαιτητής. Σκέφτηκες ποτέ την διεθνή διαιτησία;

Όλα αυτά τα χρόνια κάνουμε τα πάντα σε αυτό το άθλημα που αγαπάμε. Διαιτητής είμαι μόνο αν χρειαστεί να βοηθήσω και το κάνω με ευχαρίστηση.

Επιτέλεσες και κάποιο καιρό και ομοσπονδιακός προπονητής. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;

Ήταν πραγματικά μια φανταστική περιόδος. Τα απολάμβανα γιατί δουλεύαμε σκληρά και τα παιδιά είχαν τρομερή όρεξη για προπόνηση και φανταστικό χαρακτήρα. Προσπάθησα και έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό, έδωσα και πήρα πολλά από τα παιδιά.

Τέλος ποιο θα είναι το δικό σου μήνυμα στα παιδιά που αρχίζουν δειλά το Μπάτμιντον;

Το Μπάτμιντον είναι ένα δύσκολο άθλημα. Χρειάζεται ταλέντο αλλά και σκληρή δουλειά και υπομονή. Σίγουρα δεν μπορούν όλοι να γίνουν πρωταθλητές. Γι’ αυτό πρώτα από όλα πρέπει να αγαπούν αυτό που κάνουν, να περνούν καλά. Στις μέρες μας οι κίνδυνοι για τα παιδιά είναι πολλοί. Ο αθλητισμός πάνω από όλα μην ξεχνάμε ότι είναι κοινωνικοποίηση, πλάθει χαρακτήρες και είναι ότι καλύτερο υπάρχει στη ζωή μας.