Σήμερα, είναι η σειρά του Νικόλα Παναγιώτου να μιλήσει στην κάμερα της ΚΟΜ. Ο Νικόλας είναι ο προπονητής του σωματείου Παρνασσού Στροβόλου, ενός από τα πιο ιστορικά σωματεία στην Κύπρο.

Ο Νικόλας παρόλο που είναι προπονητής αγωνίζεται στα εθνικά πρωταθλήματα, κερδίζοντας μάλιστα αρκετά μετάλλια, δείχνοντας έτσι ότι παραμένει σε πολύ καλή αθλητική κατάσταση.

Αναλυτικά τα όσα μας δήλωσε 

Νικόλα, μετά από όλα αυτά τα χρόνια ακόμα είσαι στα γήπεδα. Αυτή την φορά ως προπονητής;

Ναι, όντως Μιχάλη μετά από μια πολύχρονη πορεία μου ως αθλητής του Παρνασσού Στροβόλου και της εθνικής ομάδας αποφάσισα να ασχοληθώ με την προπονητική.

Πως είναι να είσαι προπονητής του σωματείου Παρνασσού;

Είναι αρκετά δύσκολο.  Ο λόγος είναι οτι καλούμαι να συνεχίσω το επιτυχημένο έργο τόσων χρόνων, που ξεκίνησε από τον Νικόλα Πίσση, που ηταν και ο δικός μου προπονητής, όσο και την Katarzyna Krasowska που είχε μια επιτυχημένη πορεία ως προπονήτρια του σωματείου μας. Συνάμα, ήταν ένα όνειρο που είχα από νεαρός αθλητής να βρεθώ κάποτε σε αυτή τη θέση.

Το σωματείο Παρνασσός, θέλει να πρωταγωνιστεί στα πρωταθλήματα, πόση πίεση έχει για ένα προπονητή;

Ναι, το σωματείο μας  παραδοσιακά έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στα πρωταθλήματα. Αυτό είνα μια ευχάριστη πίεση για οποιοδήποτε προπονητή.Για να έχει κάποιο σωματείο διαχρονικά πρωταγωνιστικούς ρόλους χρειάζεται και απαιτείται προετοιμασία και σωστή δουλειά στην προπόνηση. Επίσης η οργάνωση και η σωστή διαχείριση των αγώνων, το οποίο επιτυχάνετε με την βοήθεια των ανθρώπων που είναι δίπλα μου, ο Νικόλας Πίσσης, η Μαρίνα Δημοσθένους, η Αναστασία Κχατάπ και η Μαρία Έλληνα.

Πως νιώθεις ακόμα που μπορείς να αγωνιστείς στα πρωταθλήματα της ΚΟΜ;

Είμαι πολύ χαρούμενος που ακόμα μπορώ να αγωνίζομαι στα πρωταθλήματα και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι όσο είμαι καλά και με χρειάζεται το σωματείο μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου να μην αγωνίζεται.

Εκτός από τα συμβαλλόμενα του σωματείου σου, είσαι και στην επιτροπή διεθνών διοργανώσεων. Πόσο δύσκολο είναι να τα συνδυάζεις όλα αυτά;

Μιχάλη, αυτό είναι δύσκολο για μένα, γιατι ‘κλέβω’ ώρες από την οικογένεια μου, την οποία ευχαριστώ που με κατανοεί και με στηρίζει , για να είμαι στην επιτροπή. Παρόλ’ αυτά με ευχαριστεί ιδιαίτερα που μπορώ να προσφέρω στο άθλημα και με άλλους τρόπους.

Ποιο είναι το όνειρο σου; Και ως προπονητής αλλά και ως αθλητής (αφού ακόμα αγωνίζεσαι)

Ως αθλητής, όπως είπα και πιο πάνω θέλω να είμαι απλά υγιείς για να μπορώ να αγωνίζομαι στα πρωταθλήματα και να βοηθώ το σωματείο μου. Ως προπονητής, το όνειρο μου είναι να βλέπω τους αθλητές μου να αγωνίζονται στο ψηλότερο επίπεδο.

Τέλος ένα μήνυμα για τα παιδιά που ξεκινούν τώρα το άθλημα;

Όλα τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι το άθλημα μας είναι απο τα δυσκολότερα αθλήματα και ότι πρωταθλητής είναι ένας.  Πρέπει να αθλούνται για να είναι υγιείς και μετά με την σκληρή δουλειά και την επιμονή θα έρθουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.